அலோபதி: மருந்துப் பெட்டியில் மரண அறிவிப்பு! ம.செந்தமிழன்
அலோபதி: மருந்துப் பெட்டியில் மரண அறிவிப்பு!
ம.செந்தமிழன்
நாட்டில் உள்ள எண்ணற்ற ‘சர்க்கரை ஆராய்ச்சி மையங்கள்’, ‘சர்க்கரை நோய் சிறப்பு நிபுணர்கள்’, ’கணைய சிறப்பு நிபுணர்கள்’ மற்ற பிற அலோபதி அறிவாளிகள் ஆகிய அனைவரும் உங்களிடம் சொல்லியே தீர வேண்டிய உண்மை ஒன்றைப் பகிந்துகொள்ள விரும்புகிறேன்.
ஒருவேளை அவர்கள் இந்த உண்மையை உங்களிடம் சொல்லவே இல்லை என்றால், அதற்கான காரணம் என்னவாக இருக்கும் என்பதையாவது நீங்கள் சுயமாக சிந்திக்க வேண்டுகிறேன்.
சர்க்கரை நோயை அலோபதி மருந்துகள் தீர்க்காது என்பதை அலோபதி மருத்துவர்களே மிகுந்த பெருமிதத்துடனும் சற்றே ஆணவத்துடனும் அறிவித்துக் கொள்கிறார்கள். ஆனாலும், அந்த நோய்க்கென பட்டியல் பட்டியலாக பல மருந்துகளை அவர்கள் எழுதிக் குவிக்கிறார்கள். அந்த மருந்துகளில் ஒன்று பயோக்ளைடோசோன் (pioglitazone).
இந்த மருந்தினை மிக சமீபத்தில் (18/07/13) இந்திய சுகாதார அமைச்சகம் தடை செய்தது.
இந்த மருந்தைத் தொடர்ந்து உட்கொள்பவர்களுக்குப் பின்வரும் அபாயங்கள் நேரிடும் என்பது பல்வேறு ஆய்வுகளில் உறுதிசெய்யப்பட்டதுதான் காரணம். அந்த அபாயங்கள்:
1. இதயக் கோளாறுகள்
2. சிறுநீர் பை புற்றுநோய்
3. உடல் பருமன் அதிகரித்தல்
இவை தவிர வேறு பல நோய்களும் அறிவிக்கப்பட்டன.
அதாவது, தனக்கு சர்க்கரை நோய் இருக்கிறது என்பதற்காக ஒருவர் அலோபதி மருத்துவரிடம் சென்றால், அந்த மருத்துவர் எழுதிக் கொடுக்கும் மருந்து சர்க்கரை நோயைத் தீர்க்காது. ஆனால், இதயக் கோளாறு, புற்று நோய், உடல் பருமன் உள்ளிட்ட புதிய பல நோய்களை உருவாக்கிவிடும்.
இதற்குப் பெயர்தான் ’நவீன மருத்துவம்’ (modern medicine) என்பதை நினைவில் கொள்க.
இந்த பயோக்ளைடோசோன் மருந்தினை, ஏற்கெனவே சில நாடுகள் தடை செய்துள்ளன. சில நாடுகள் நிபந்தனைகளுடன் அனுமதித்துள்ளன. குறிப்பாக அமெரிக்க அரசு பயோக்ளைடோசோன் மருந்து ’மக்கள் மத்தியில் ஏற்படுத்தும் தாக்கங்கள்’ (epidemiological study) பற்றிய ஆய்வு ஒன்றை மேற்கொண்டது. ஆய்வுக் காலம் கடந்த 1997, ஜனவரி 1 முதல் 2008, ஏப்ரல் 30 வரை. பத்து ஆண்டுகள் நடந்தது இந்த ஆய்வு.
ஆய்வின் முடிவில் அமெரிக்க ’உணவு மற்றும் மருந்து நிர்வாக அமைப்பு’ வெளியிட்ட அறிக்கையின் சாரம் கீழே தரப்படுகிறது.
1. பயோக்ளைடோசோன் மருந்தினை ஒரு ஆண்டுக்கும் மேலாக உட்கொண்டு வந்தால், சிறுநீர் பை புற்று நோய் வருவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகரித்துள்ளன!
2. மருத்துவர்களுக்கு இதனால் அறிவிக்கப்படுவது என்னவென்றால்:
• ஏற்கனவே சிறுநீர்ப் பை புற்றுநோய் இருப்பவர்களுக்கு பயோக்ளைடோசோனைப் பரிந்துரைக்காதீர்கள்
• இரத்தத்தில் குளுகோசின் அளவைக் கட்டுப்படுத்துவதில், பயோக்ளைடோசோனின் செயல்பாட்டினை மதிப்பிடும்போது, அம்மருந்தினால் புற்றுநோய் வரும் அபாயத்தையும் கணக்கில் கொண்டு செயல்படுங்கள்.
3. நோயாளிகளுக்கு இதனால் அறிவிக்கப்படுவது என்னவென்றால்:
நீங்கள் பயோக்ளைடோசோன் உட்கொள்ளும்போது, சிறுநீர்ப் பை புற்று நோய் ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்பு அதிகமாக உள்ளது.
பின்வரும் அறிகுறிகள் உங்களுக்கு இருந்தால் உங்கள் மருத்துவரிடம் உடனடியாகத் தெரிவியுங்கள்: சிறுநீரில் இரத்தம் அல்லது சிவப்பு வண்ணத்தில் சிறுநீர் கழிதல், சிறுநீர் கழிப்பதில் அவசர உணர்ச்சி, சிறுநீர் கழிக்கும்போது வலி, அடிவயிற்றிலும் அதற்குப் பின்புறத்திலும் வலி ஏற்படுதல்.
பயோக்ளைடோசோன் வாங்கும்போது அதனுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ள கையேட்டினைப் படித்துப் பாருங்கள். அதில், இந்த மருந்தை உட்கொள்வதால் ஏற்படும் இடர்ப்பாடுகள் பற்றி விளக்கப்பட்டுள்ளது.
பயோக்ளைடோசோன் பற்றி அறிந்துகொள்ள விரும்பினால், உங்கள் மருத்துவரிடம் அது தொடர்பான கேள்விகளைக் கேளுங்கள்.
4. மருத்துவர்களுக்கான கூடுதல் தகவல்கள் சில:
சிறுநீர் கழிப்பதில் உள்ள அறிகுறிகள் குறித்து நோயாளிகளிடம் உரையாடுங்கள்.
பயோக்ளைடோசோன் மருந்தின் கையேட்டினைப் படிக்கும்படி நோயாளிகளுக்கு அறிவுறுத்துங்கள்.
இது அமெரிக்க அரசின் வெளிப்படையான அறிவிப்பு.
இந்தப் பின்புலத்தில்தான் இந்திய சுகாதார அமைச்சகம் 2013, ஜூலை மாதம் அம்மருந்தைத் தடை செய்து அறிவிப்பு வெளியிட்டது.
இந்தத் தடைக்கு எதிராக, மருந்து நிறுவனப் பெருமுதலாளிகளுடன் இணைந்து போர்க்கொடி உயர்த்தியவர்கள் அலோபதி மருத்துவர்கள். இவர்கள் அரசுக்குத் தொடர்ந்து அழுத்தம் கொடுத்தார்கள்.
மக்கள் என்ன செய்திருக்க வேண்டும்?
‘எங்களுக்கும் எங்கள் சந்ததிக்கும் புற்று நோயை, இதய நோயை, உடல் பருமனை இன்னும் பல நோய்களை வரவழைக்கும் அந்த மருந்தைத் தடை செய்ததுதான் சரி’ என அரசிடம் முழங்கியிருக்க வேண்டும். ’சம்பாத்தியத்தியத்தின் கணிசமான பங்கினை மருத்துவத்தின் பேரால் பிடுங்கிக் கொள்கிறீர்களே, எங்கள் உயிருக்கு உலை வைக்கும் மருந்தை ஏன் அனுமதிக்கச் சொல்லிப் போராடுகிறீர்கள்?’ என அலோபதி மருத்துவர்களிடம் கேட்டிருக்க வேண்டும். ஆனால், மக்கள் இவற்றைச் செய்யவில்லை. காரணம், இப்படி ஒரு மருந்து இருப்பதோ அதை உட்கொண்டால் விதி முடியும் அபாயம் நேர்வதோ அவர்களுக்குத் தெரியாது.
அவர்களைப் பொறுத்தவரை, ’டாக்டருக்கு எல்லாம் தெரியும். டாக்டர் என் உயிரைக் காப்பாற்றுகிறார். டாக்டர் சொன்னால் சரியாக இருக்கும். டாக்டர் எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொள்வார்’.
ஆனால், இந்த டாக்டர்கள் பயோக்ளைடோசோன் போன்ற எண்ணற்ற மருந்துகளை எழுதிக் குவித்து, மறைமுகமாக தங்களை மீளா நோயாளிகளாக மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை நம் சமூகம் உணரவில்லை.
இதன் விளைவாக, தடை செய்யப்பட்ட பயோக்ளைடோசோன் மருந்து வெறும் பன்னிரண்டே நாட்களில், மீண்டும் தடை நீக்கம் செய்யப்பட்டது. ஜூலை 18 ஆம் தேதி தடை செய்யப்பட்ட மருந்து, ஜூலை 31 ஆம் தேதி, மீண்டும் அனுமதிக்கப்பட்டுவிட்டது.
இந்த தடை நீக்கத்தின்போது, அரசு ஒரு நிபந்தனை விதித்தது. ’பயோக்ளைடோசோன் உறையின்/பெட்டியின் மீது இந்த மருந்தினால் விளையும் புற்றுநோய் உள்ளிட்ட அபாயங்களை அச்சிட வேண்டும்’ என்பதுதான் அந்த நிபந்தனை.
இதற்கு இந்திய மருந்து உற்பத்தியாளர் சங்கம் எதிர்ப்பு தெரிவித்தது. இதைப் பற்றி அரசுக்கு அச்சங்கம் ஒரு கடிதம் அனுப்பியது. அதில், ‘பயோக்ளைடோசோன் உறை/பெட்டி மீது எச்சரிக்கை வாசகங்கள் அச்சிடுவது நடைமுறை சாத்தியம் இல்லாதது. அதற்கு பதிலாக, அந்த எச்சரிக்கை வாசகங்களை ஒரு துண்டுத்தாளில் அச்சிட்டு மருந்துப் பெட்டியின் உள்ளே செருகி விடுகிறோம்’ என்றது அச்சங்கம்.
நீங்களோ, உங்கள் தாய் தந்தையோ பிள்ளையோ நண்பரோ மனைவியோ கணவரோ பயோக்ளைடோசோன் வாங்கி விழுங்குபவராக இருந்தால், அதனுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ள துண்டுச் சீட்டை இதுவரை வாசித்திருக்கிறீர்களா?அந்தச் சீட்டு உங்களுடைய அல்லது உங்கள் உற்றாருடைய மரணத்தை மறைமுகமாக அறிவிப்பதை உணர்ந்திருக்கிறீர்களா?
இப்படி ஒரு துண்டுச் சீட்டு இருப்பதைப் பற்றி உங்கள் நம்பிக்கைக்குரிய அலோபதி மருத்துவர் உங்களிடம் இதுவரை தெரிவித்துள்ளாரா?
இவை மூன்றுக்குமே‘ஆம்’ என்றாலும் ‘இல்லை’ என்றாலும் விளைவு ஒன்றுதான். இது ஒரு வேதனையான சூழல் என்பதை மட்டும் என்னால் உணர முடிகிறது.
நோய் தீர்க்கும் என நம்பி நம் சமூகம் வாங்கி வாங்கி விழுங்கும் மருந்தின் பெட்டியில் மரண எச்சரிக்கை அச்சிட்டு விற்பனை செய்வதை உங்களால் ஏற்றுக் கொள்ள முடிகிறதா?
சர்க்கரை நோய்க்கு மரபுவழியில் தீர்வு உண்டு என நாம் சொல்லும்போது, இந்த அலோபதிக்காரர்களுக்கு ஏன் இவ்வளவு ஆத்திரம் வருகிறது என்று உங்களுக்குப் புரிகிறதா?
எளிதில் புரிந்துகொள்ள, ஒரு தகவலையும் தருகிறேன். இந்தியாவில், மேற்படி பயோக்ளைடோசோன் மருந்தின் ஆண்டு விற்பனை ஏறத்தாழ 700 கோடி ரூபாய்!
சரி, இந்த மருந்தினால் புற்று நோய் வந்தால், அதற்கு அலோபதியில் மருந்து உண்டா?
என நாம் கேட்டால் அவர்கள் என்ன சொல்லிவிடப் போகிறார்கள்.
‘எங்களிடமும் அதற்கு மருந்து இல்லை. உலகத்தின் எந்த மரபிலும் அதற்கு மருந்து இல்லை. ஏனென்றால், நாங்கள் நவீன அறிவியல் படித்தவர்கள். நீங்கள் எல்லாம் பிற்போக்குவாதிகள்’
எப்படி வேண்டுமானாலும் விவாதம் செய்யலாம். தவறில்லை. ஆனால், மக்களின் உயிர்களை விலைபேசுவது கொடும் பாவம். பாரதியார் மனம் நொந்து பாடினார்,
’படித்தவன் பொய் சொன்னால்
போவான் போவான்
ஐயோ என்று போவான்’ — with Engals Raja and 31 others.
ம.செந்தமிழன்
நாட்டில் உள்ள எண்ணற்ற ‘சர்க்கரை ஆராய்ச்சி மையங்கள்’, ‘சர்க்கரை நோய் சிறப்பு நிபுணர்கள்’, ’கணைய சிறப்பு நிபுணர்கள்’ மற்ற பிற அலோபதி அறிவாளிகள் ஆகிய அனைவரும் உங்களிடம் சொல்லியே தீர வேண்டிய உண்மை ஒன்றைப் பகிந்துகொள்ள விரும்புகிறேன்.
ஒருவேளை அவர்கள் இந்த உண்மையை உங்களிடம் சொல்லவே இல்லை என்றால், அதற்கான காரணம் என்னவாக இருக்கும் என்பதையாவது நீங்கள் சுயமாக சிந்திக்க வேண்டுகிறேன்.
சர்க்கரை நோயை அலோபதி மருந்துகள் தீர்க்காது என்பதை அலோபதி மருத்துவர்களே மிகுந்த பெருமிதத்துடனும் சற்றே ஆணவத்துடனும் அறிவித்துக் கொள்கிறார்கள். ஆனாலும், அந்த நோய்க்கென பட்டியல் பட்டியலாக பல மருந்துகளை அவர்கள் எழுதிக் குவிக்கிறார்கள். அந்த மருந்துகளில் ஒன்று பயோக்ளைடோசோன் (pioglitazone).
இந்த மருந்தினை மிக சமீபத்தில் (18/07/13) இந்திய சுகாதார அமைச்சகம் தடை செய்தது.
இந்த மருந்தைத் தொடர்ந்து உட்கொள்பவர்களுக்குப் பின்வரும் அபாயங்கள் நேரிடும் என்பது பல்வேறு ஆய்வுகளில் உறுதிசெய்யப்பட்டதுதான் காரணம். அந்த அபாயங்கள்:
1. இதயக் கோளாறுகள்
2. சிறுநீர் பை புற்றுநோய்
3. உடல் பருமன் அதிகரித்தல்
இவை தவிர வேறு பல நோய்களும் அறிவிக்கப்பட்டன.
அதாவது, தனக்கு சர்க்கரை நோய் இருக்கிறது என்பதற்காக ஒருவர் அலோபதி மருத்துவரிடம் சென்றால், அந்த மருத்துவர் எழுதிக் கொடுக்கும் மருந்து சர்க்கரை நோயைத் தீர்க்காது. ஆனால், இதயக் கோளாறு, புற்று நோய், உடல் பருமன் உள்ளிட்ட புதிய பல நோய்களை உருவாக்கிவிடும்.
இதற்குப் பெயர்தான் ’நவீன மருத்துவம்’ (modern medicine) என்பதை நினைவில் கொள்க.
இந்த பயோக்ளைடோசோன் மருந்தினை, ஏற்கெனவே சில நாடுகள் தடை செய்துள்ளன. சில நாடுகள் நிபந்தனைகளுடன் அனுமதித்துள்ளன. குறிப்பாக அமெரிக்க அரசு பயோக்ளைடோசோன் மருந்து ’மக்கள் மத்தியில் ஏற்படுத்தும் தாக்கங்கள்’ (epidemiological study) பற்றிய ஆய்வு ஒன்றை மேற்கொண்டது. ஆய்வுக் காலம் கடந்த 1997, ஜனவரி 1 முதல் 2008, ஏப்ரல் 30 வரை. பத்து ஆண்டுகள் நடந்தது இந்த ஆய்வு.
ஆய்வின் முடிவில் அமெரிக்க ’உணவு மற்றும் மருந்து நிர்வாக அமைப்பு’ வெளியிட்ட அறிக்கையின் சாரம் கீழே தரப்படுகிறது.
1. பயோக்ளைடோசோன் மருந்தினை ஒரு ஆண்டுக்கும் மேலாக உட்கொண்டு வந்தால், சிறுநீர் பை புற்று நோய் வருவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகரித்துள்ளன!
2. மருத்துவர்களுக்கு இதனால் அறிவிக்கப்படுவது என்னவென்றால்:
• ஏற்கனவே சிறுநீர்ப் பை புற்றுநோய் இருப்பவர்களுக்கு பயோக்ளைடோசோனைப் பரிந்துரைக்காதீர்கள்
• இரத்தத்தில் குளுகோசின் அளவைக் கட்டுப்படுத்துவதில், பயோக்ளைடோசோனின் செயல்பாட்டினை மதிப்பிடும்போது, அம்மருந்தினால் புற்றுநோய் வரும் அபாயத்தையும் கணக்கில் கொண்டு செயல்படுங்கள்.
3. நோயாளிகளுக்கு இதனால் அறிவிக்கப்படுவது என்னவென்றால்:
நீங்கள் பயோக்ளைடோசோன் உட்கொள்ளும்போது, சிறுநீர்ப் பை புற்று நோய் ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்பு அதிகமாக உள்ளது.
பின்வரும் அறிகுறிகள் உங்களுக்கு இருந்தால் உங்கள் மருத்துவரிடம் உடனடியாகத் தெரிவியுங்கள்: சிறுநீரில் இரத்தம் அல்லது சிவப்பு வண்ணத்தில் சிறுநீர் கழிதல், சிறுநீர் கழிப்பதில் அவசர உணர்ச்சி, சிறுநீர் கழிக்கும்போது வலி, அடிவயிற்றிலும் அதற்குப் பின்புறத்திலும் வலி ஏற்படுதல்.
பயோக்ளைடோசோன் வாங்கும்போது அதனுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ள கையேட்டினைப் படித்துப் பாருங்கள். அதில், இந்த மருந்தை உட்கொள்வதால் ஏற்படும் இடர்ப்பாடுகள் பற்றி விளக்கப்பட்டுள்ளது.
பயோக்ளைடோசோன் பற்றி அறிந்துகொள்ள விரும்பினால், உங்கள் மருத்துவரிடம் அது தொடர்பான கேள்விகளைக் கேளுங்கள்.
4. மருத்துவர்களுக்கான கூடுதல் தகவல்கள் சில:
சிறுநீர் கழிப்பதில் உள்ள அறிகுறிகள் குறித்து நோயாளிகளிடம் உரையாடுங்கள்.
பயோக்ளைடோசோன் மருந்தின் கையேட்டினைப் படிக்கும்படி நோயாளிகளுக்கு அறிவுறுத்துங்கள்.
இது அமெரிக்க அரசின் வெளிப்படையான அறிவிப்பு.
இந்தப் பின்புலத்தில்தான் இந்திய சுகாதார அமைச்சகம் 2013, ஜூலை மாதம் அம்மருந்தைத் தடை செய்து அறிவிப்பு வெளியிட்டது.
இந்தத் தடைக்கு எதிராக, மருந்து நிறுவனப் பெருமுதலாளிகளுடன் இணைந்து போர்க்கொடி உயர்த்தியவர்கள் அலோபதி மருத்துவர்கள். இவர்கள் அரசுக்குத் தொடர்ந்து அழுத்தம் கொடுத்தார்கள்.
மக்கள் என்ன செய்திருக்க வேண்டும்?
‘எங்களுக்கும் எங்கள் சந்ததிக்கும் புற்று நோயை, இதய நோயை, உடல் பருமனை இன்னும் பல நோய்களை வரவழைக்கும் அந்த மருந்தைத் தடை செய்ததுதான் சரி’ என அரசிடம் முழங்கியிருக்க வேண்டும். ’சம்பாத்தியத்தியத்தின் கணிசமான பங்கினை மருத்துவத்தின் பேரால் பிடுங்கிக் கொள்கிறீர்களே, எங்கள் உயிருக்கு உலை வைக்கும் மருந்தை ஏன் அனுமதிக்கச் சொல்லிப் போராடுகிறீர்கள்?’ என அலோபதி மருத்துவர்களிடம் கேட்டிருக்க வேண்டும். ஆனால், மக்கள் இவற்றைச் செய்யவில்லை. காரணம், இப்படி ஒரு மருந்து இருப்பதோ அதை உட்கொண்டால் விதி முடியும் அபாயம் நேர்வதோ அவர்களுக்குத் தெரியாது.
அவர்களைப் பொறுத்தவரை, ’டாக்டருக்கு எல்லாம் தெரியும். டாக்டர் என் உயிரைக் காப்பாற்றுகிறார். டாக்டர் சொன்னால் சரியாக இருக்கும். டாக்டர் எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொள்வார்’.
ஆனால், இந்த டாக்டர்கள் பயோக்ளைடோசோன் போன்ற எண்ணற்ற மருந்துகளை எழுதிக் குவித்து, மறைமுகமாக தங்களை மீளா நோயாளிகளாக மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை நம் சமூகம் உணரவில்லை.
இதன் விளைவாக, தடை செய்யப்பட்ட பயோக்ளைடோசோன் மருந்து வெறும் பன்னிரண்டே நாட்களில், மீண்டும் தடை நீக்கம் செய்யப்பட்டது. ஜூலை 18 ஆம் தேதி தடை செய்யப்பட்ட மருந்து, ஜூலை 31 ஆம் தேதி, மீண்டும் அனுமதிக்கப்பட்டுவிட்டது.
இந்த தடை நீக்கத்தின்போது, அரசு ஒரு நிபந்தனை விதித்தது. ’பயோக்ளைடோசோன் உறையின்/பெட்டியின் மீது இந்த மருந்தினால் விளையும் புற்றுநோய் உள்ளிட்ட அபாயங்களை அச்சிட வேண்டும்’ என்பதுதான் அந்த நிபந்தனை.
இதற்கு இந்திய மருந்து உற்பத்தியாளர் சங்கம் எதிர்ப்பு தெரிவித்தது. இதைப் பற்றி அரசுக்கு அச்சங்கம் ஒரு கடிதம் அனுப்பியது. அதில், ‘பயோக்ளைடோசோன் உறை/பெட்டி மீது எச்சரிக்கை வாசகங்கள் அச்சிடுவது நடைமுறை சாத்தியம் இல்லாதது. அதற்கு பதிலாக, அந்த எச்சரிக்கை வாசகங்களை ஒரு துண்டுத்தாளில் அச்சிட்டு மருந்துப் பெட்டியின் உள்ளே செருகி விடுகிறோம்’ என்றது அச்சங்கம்.
நீங்களோ, உங்கள் தாய் தந்தையோ பிள்ளையோ நண்பரோ மனைவியோ கணவரோ பயோக்ளைடோசோன் வாங்கி விழுங்குபவராக இருந்தால், அதனுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ள துண்டுச் சீட்டை இதுவரை வாசித்திருக்கிறீர்களா?அந்தச் சீட்டு உங்களுடைய அல்லது உங்கள் உற்றாருடைய மரணத்தை மறைமுகமாக அறிவிப்பதை உணர்ந்திருக்கிறீர்களா?
இப்படி ஒரு துண்டுச் சீட்டு இருப்பதைப் பற்றி உங்கள் நம்பிக்கைக்குரிய அலோபதி மருத்துவர் உங்களிடம் இதுவரை தெரிவித்துள்ளாரா?
இவை மூன்றுக்குமே‘ஆம்’ என்றாலும் ‘இல்லை’ என்றாலும் விளைவு ஒன்றுதான். இது ஒரு வேதனையான சூழல் என்பதை மட்டும் என்னால் உணர முடிகிறது.
நோய் தீர்க்கும் என நம்பி நம் சமூகம் வாங்கி வாங்கி விழுங்கும் மருந்தின் பெட்டியில் மரண எச்சரிக்கை அச்சிட்டு விற்பனை செய்வதை உங்களால் ஏற்றுக் கொள்ள முடிகிறதா?
சர்க்கரை நோய்க்கு மரபுவழியில் தீர்வு உண்டு என நாம் சொல்லும்போது, இந்த அலோபதிக்காரர்களுக்கு ஏன் இவ்வளவு ஆத்திரம் வருகிறது என்று உங்களுக்குப் புரிகிறதா?
எளிதில் புரிந்துகொள்ள, ஒரு தகவலையும் தருகிறேன். இந்தியாவில், மேற்படி பயோக்ளைடோசோன் மருந்தின் ஆண்டு விற்பனை ஏறத்தாழ 700 கோடி ரூபாய்!
சரி, இந்த மருந்தினால் புற்று நோய் வந்தால், அதற்கு அலோபதியில் மருந்து உண்டா?
என நாம் கேட்டால் அவர்கள் என்ன சொல்லிவிடப் போகிறார்கள்.
‘எங்களிடமும் அதற்கு மருந்து இல்லை. உலகத்தின் எந்த மரபிலும் அதற்கு மருந்து இல்லை. ஏனென்றால், நாங்கள் நவீன அறிவியல் படித்தவர்கள். நீங்கள் எல்லாம் பிற்போக்குவாதிகள்’
எப்படி வேண்டுமானாலும் விவாதம் செய்யலாம். தவறில்லை. ஆனால், மக்களின் உயிர்களை விலைபேசுவது கொடும் பாவம். பாரதியார் மனம் நொந்து பாடினார்,
’படித்தவன் பொய் சொன்னால்
போவான் போவான்
ஐயோ என்று போவான்’ — with Engals Raja and 31 others.
Comments
Post a Comment